Миний бяцхан цагаан сар

Шал улирлын шинжгүй юм бичиж байгаа ч хэдэн зураг гараад ирэхээр нь тавилаа.

Жил бүрийн хавар жигүүртэн олон шувууд ...гээд хүүхдийн дуу шиг...
жил бүрийн хавар
цагаан сарын ширээгээ
өөртөө болоод хүүхдүүддээ зориулж
өргөн биш ч цомхон тэмдэглэчихийг хичээдгиймаа..гэж...хэхэ

Бэрээс,бууз,нийслэл салат,сүүтэй цай бас бус..

Ул боовны оронд урт талхыг хирчээд өрөөд тавьж аргалж байгаам...ккк

Дээл хувцасаа гаргаж хүүхдүүддээ өмсгөөд,идээнийхээ дээжийг эх нутаг болоод дөрвөн зүг найман зовхист өргөөд,золголт хийж хоёр зулзагадаа <Амар байна уу?>гэдэг үгийг албан хүчээр хэлүүлж аваад,хацар нүүрийг нь нэг биш нэлээд үнсэж авч байж сая санаа амардаг гэж байгаа.

ёс болгож хундага бас..

Анх бэр болж ирсэн жилийн дараа хаврын цагаан сарын битүүний орой ганцаараа бууз жигнэж байсан чинь том эгч маань Монголоос залгаад<Бид нар бүгдээрээ цуглараад сайхан битүүрч байнаа>гэсэн чинь өөрийн эрхгүй том том нулимс гараад,ганцаараа уйлж байсан үеийг бодвол муу Дайрий нь одоо үнсэж золгох 2сайхан үртэй болсон...жил бүрийн цагаан сараар ганц Монгол хүний дархан эрхээ энд эдэлж байна даа.хэхэ.

このブログの人気の投稿

Кавабата Ясүнари- Изүгийн бүжигч охин (Ⅰ)

Зам тахиралдаж,юу юугүй Амазатоогэд ойртсоныг баримжаалах үест борооны хөл хуш модон шигүү ойг цайруулсаар элдэх хурдаар хормойноос нь намайг нэхэн ирлээ. Би хорин настай.Ахлах сургуулын сурагчын дүрэмт малгайг дугтуйлан,хөх цайвар кимоно өмсгөл ,өмд өмсөөд,сурагч ширэн цүнх мөрлөсөн байв.Ганцаараа Изүгийн зүг аян замд гарсанаас дөрөв хоногийн хойно юмдаг.Шюзэнжигийн рашаанд нэг шөнийг төөрүүлж,Югашима рашаанд хоёр хоноглоод,түүнчлэн өндөр өсгийтэй углуургатай модон шаахайтай Амаги өөд өгсөж ирсэн нь энэ билээ.Давхаралдсан уулс болоод хүний мөр гараагүй ой хийгээд гүн хавцал дахь намрын үзэсгэлэнд татагдан байж би нэгэн хүсэлд сэтгэлээ догдлуулан замаар яаравчлан алхална.Төдөлгүй борооны том дуслууд намайг нүдэж эхэллээ.Мушгиран ороосон эгцэм өгсүүр зам өөд гүйж гарав.Арайхийн давааны хойд аман дээрхи цайны газар явж хүрээд тайвшрахтай зэрэгцэн би тэрхүү үүдэнд хөшиж орхив.Горьдлого минь дэндүү амар онож биелсэнд тэр билээ.Тэнд нэгэн урлагийн аяныхан амс хийж байв. Хөшөө шиг зог...

цааш унших

Сайхан хангайн буга

Ижий минь их намуухан хоолойтой,дуу цөөтэй,дөлгөөхөн хүнсэн. Найр наадмын дугараанд дуулж гавихгүй ч,эвлэгхэн шиг ганц хоёр дуу дуулчихна. Хоёрдугаар ангид байхад нэг орой зурагтаар <Дуунд дуртай боловоо би>гэдэг дуу явж байна, Надад их таалагдлаа. Ноосон цамц нэхэж суусан ижийгээсээ энэ дууг заагаад өгөч гэж гуйхад ,12хуудастай нимгэн дэвтэр шинээр нээгээд эхний хуудсанд нь үгийг нь бичиж өгөөд хоюулаа ахин дахин дуулж хөгжилтэй нь аргагүй сууж билээ. Нэг өдөр ээж минь надад зохиолын дууны ном худалдаж авчирч өглөө. Эх орон,аав ээж янаг амрагын гээд хуучны өчнөөн сайхан дуу багт сан цагаан хавтастай тэр номон дотор <Сайхан хангайн буга> гэдэг нэгэн сайхан дуу байх юм. Ижийгээсээ ая дангий нь сурч аваад тогтоолоо. Хааяа амандаа аялдаг ч,утга учрыг нь айхтар ухаж ойлголгүй явлаа. 5р ангид орлоо.Сургуулын өвлийн амралтын өмнө нийт 5р ангиудын дунд ардын дууны тэмцээн болох зарыг дуу хөгжимийн багш маань түгээж,,манай ангийнхан би ч дуул,чи ч дуул,юу...

цааш унших

Хүүхдэд холбогдох зан үйл ,ёс заншил ,түүнд сургахуй.

Р.Батаахүү гуайн гэж ярилцдаг. Хүүхэд тээж буй эмэгтэйг жирэмсэн гэж нэрлэн ихэд хүндэлдгийн жир-гэсэн нь хоёр гэсэн үг бөгөөд угтаа хоёр хүн гэсэн утга тул тэр болой.Иймээс хүүхдийг мэндлэхээс эхлээд тэдэнд зориулсан ёслол,зан үйлийн арга хэмжээ авч ирсэн байна.Уламжлалаас үзвэл энэ нь хүүхэд угаах,насны ой тэмдэглэх,үс авах зан үйл түүнд холбогдох ёслол юм.

цааш унших

Dairii`s diary

このブログを検索